قُلْ انَّما اعِظُکم بِواحدةٍ انْ تَقُومُوا للَّه مَثْنى و فُرادى؛ خداوند تعالى تکلیف ما را معین فرمودهاند: به رسول اکرم میفرمایند که بگو به مردم که فقط من یک موعظه دارم- واعظ، خداى تبارک و تعالى، واسطه تبلیغ پیغمبر اکرم- موعظه، یک موعظه فقط انَّما، فقط یک موعظه من به شما بگویم،گوشها باز است که یک موعظه به این اهمیت [را بشنود] که خداوند میخواهد بفرماید و مأمور کرده است پیغمبر اکرم را و موعظه هم یکى هست:
انْ تَقُومُوا للَّه موعظه این است که براى خدا قیام کنید، آن هم «مَثنى وَ فُرادى»؛ آن یک موعظه این است که به امت امر میفرماید به وسیله رسول اکرم، که انْ تقوموا للَّه: براى خدا قیام کنید؛ نهضت کنید؛ دو تا دو تا؛ اقل اجتماع؛ اقل جمعْ؛ دو تا دو تا؛ تنهایى هم وسیله است؛ اجتماعى حتى تا دو نفر دو نفر، و «فُرادى» تنهایى.
(صحیفه امام، جلد 4, ص 109)